O świętach, świętach i po świętach

Pinezka się stara i próbuje nadrobić, ale ten czas to ostatnio już zupełnie oszalał i znikają Pinezce całe godziny, dni całe nawet. Więc dopiero dziś pokazuje dwie kartki świąteczne, które już dawno po świętach pewnie zostały wywalone. Ale pochwalić się można, zwłaszcza, że całość powstała z materiałów Rapakivi i dziś się pyszni na blogu

A to jeszcze się kartki zgłoszą na pierwsze wyzwanie w Eco-deco. No dobra - ta druga się zgłosi.

O świątecznych kartkach, które już chyba doszły

Bo Pinezka w tym roku szaleje z kartkami świątecznymi. Te dwie już chyba doszły. Jeszcze dwie dojdą na ostatnią chwilę, więc w ostatniej chwili je Pinezka pokaże. Czyli, że cztery w tym roku. Szacun.

Ale to przez tę najnowszą kolekcję Rapakivi. Bo fajny jest ten papier w gwiazdki. Najfajniejszy.

Się kartki zgłoszą na wyzwanie do ArtPiaskownicy. Jak już Pinezka ściubuli i klei, to niech się chociaż gdzieś pokażą. Te kartki.

O pożegnaniu i o zdjęciu jak z lat 90-tych

Dziś się Pinezka żegna z blogiem Piątku Trzynastego. Fajnie się pracowało w tym zespole, fajne papiery są sygnowane przez Piątek Trzynastego i w ogóle było fajnie. Z pinezkowych ulubionych papierów dziś pożegnalny scrap.

A na scrapie zdjęcie z instaxa. Pinezka nie wie, czy tu chodzi o światło, którego zimą w Polsce się nie uświadczy, czy o samą ideę instaxa, ale wszystkie zdjęcia wychodzą jak w latach 90-tych. Ryje takie typowo polskie, w tle - meblościanka, albo drzwi do pokoju... no jakieś takie przaśne. Ale po chwilowym załamaniu się, Pinezka odkrywa urok takich zdjęć. Fajnie jest se cyknąć zdjęcie na imprezie, gdzie wszystko wychodzi, jak z peerelu.

Liftowała Pinezka jedną pracę, o tę - na blogu Studia Tekturek, ale że nie ma tu ani grama ich papierów, to Pinezka sama nie wie, czy ją zgłosić, czy nie zgłaszać... Głupio to może, nie?

O światełku w oknie

Jak się jeździ pociągiem, albo autobusem wieczorami - fajnie jest patrzeć przez szybę na mijane okolice. Gdzieniegdzie jakiś domek, czasem kilka w rzędzie. A jak w którymś świeci się światło, od razu człowiekowi robi się raźniej.

Takie szukanie zapalonych świateł w oknach, bardziej się Pinezce kojarzy z nastrojem świątecznym, niż bogato ubrana choinka. No, ale wiadomo nie od dziś, że Pinezka jest dziwna...

Wpis do żurnala mocno błyszczący i mediowy, jak na Pinezkę. Wpis zachęca do wyzwania o drzwiach i oknach na blogu Scrapki-wyzwaniowo. Nagrody czekają!

O pinezkowym marzeniu

Nooo, to Pinezka prawie nadrobiła roczny żurnal razem z Kawą i Nożyczkami. Listopadowe wytyczne to było pokazanie swojego marzenia w dowolnej formie. Pinezka ma zawsze jedno marzenie, które w grudniu przybiera na sile. A skoro temat taki trochę trybikowy, więc Pinezka postanowiła zebrać swoje metalowe skarby i zrobić pracę steampunkową. Tak, jak to robią niektórzy - z mgiełkami brokatowymi, złotą farbą i czarnym gessem. Wyszło przestrzennie. Wyszło tak bardzo przestrzennie, że Pinezka nie wie, jak się ten żurnal teraz będzie zamykał. Na gumkę chyba...

Do nadrobienia został tylko temat o porze roku, ale na szczęście jest już pomysł, teraz tylko czekać aż się pinezkowe marzenie się spełni - i można robić wpis.

O pierwszym w życiu i nie ostatnim!

Pinezka po raz pierwszy - ale już wie, że nie ostatni - zrobiła Grudniownik. Fajna jest ta idea. Wczoraj sobie Pinezka usiadła i pomyślała, co było takiego szczególnego w dniu, który właśnie się zakończył. No, szczególne było to, że się nie udało zrealizować żadnego pinezkowego planu, a mimo to tyle Pinezka zrobiła. 

Cytat Woody Allena, ale to pewnie rozpoznaliście. No i się okazało, że Pinezka nie umie zdjęć robić swoim prezentem gwiazdkowym. To znaczy - umie na pewno, ale musi poćwiczyć.

Odwłok:

Dzień pierwszy:

Grudniownik powstał na pięknych papierach od Piątku Trzynastego - klik na blog.

A są dwa fajne wyzwania na Grudniownik - pierwszy to na Art Grupie ATC.

A drugie to Wielkie Wyzwanie Grudniownikowe w sklepie Na Strychu. Tam poleci pierwszy dzień. Papiery Piątku Trzynastego użyte w pinezkowym Grudniowniku można tam kupić.

O pinezkowym sekrecie

A teraz cicho, sza, Pinezka się przyzna do czegoś. To będzie największy pinezkowy sekret i proszę go nikomu, ale to nikomu nie mówić.

Bo Kawa i Nożyczki w poprzednim miesiącu powiedziała: weźcie swój największy sekret, wsadźcie go do koperty, zróbcie mail art (czyli ozdóbcie kopertę, albo użyjcie typowo pocztowych akcesoriów) i całość wklejcie w roczny żurnal. No i Pinezka tak zrobiła. Tylko chyba jest jedyną, która pokaże swój mroczny sekret wszystkim.

I teraz pytanie: czy, jak wyzna się sekret publicznie, to czy on nadal jest sekretem? A może jest se kretem po prostu...